เนื้อเพลง เกิดเป็นกา โดย วารียา พรไกรศรี

อยู่บนทางที่หมองหม่น
อยู่ในโคลนในตมที่มันมืดมน
อยู่ท่ามกลางผู้คน
ที่คอยบั่นทอนให้ใจนั้นล้า

ก็ไม่เคยฝัน ให้มันเลิศเลอ
ก็รู้เสมอ เราคนธรรมดา
ไม่ได้คิดเสนอหน้า
ไปเทียบเคียงข้างกับใคร

อยู่กับใจที่ไหวหวั่น
อยู่กับวันและคืนที่มันวุ่นวาย
เจอเรื่องราวมากมาย
แต่ยังไม่วายให้ใจนั้นเหงา

บอกตัวเองไว้ ไม่ได้เลิศเลอ
และเขานะเหรอ จะมองเห็นเรา
เธอจะรู้หรือเปล่า ว่าฉันนั้นมีตัวตน

สิ่งที่เธอเห็นอาจไม่สวยงาม
แต่อย่าเหมาลามไปถึงหัวใจ
เพราะข้างใน บางครั้งไม่ได้เป็น
อย่างที่เห็นอยู่เสมอ

อย่าเพิ่งตัดสินบางเรื่องราว
ว่าเป็นดำหรือขาวกับแค่ภาพที่เจอ
ลองใช้หัวใจของเธอ
มองลึกลงไปจะเจอ ว่าฉันเป็นอะไร